کره جنوبی؛ افسانه سرزمین صبح آرام

مقاله

بازگشت به مقاله ها

کره جنوبی؛ افسانه سرزمین صبح آرام

بازگشت به مقاله ها

امتیاز : امتیاز دهندگان :

نویسنده: تحریریه تور خارجی تاریخ انتشار: 02 مهر 1397 بازدید: 35548

کره جنوبی، به طور رسمی جمهوری کره، یک کشور در شرق آسیا است که بخش جنوبی شبه جزیره کره را تشکیل می دهد و از شرق به سرزمین اصلی آسیا می رسد. نام کره در ابتدا گوگوریو که یکی از قدرت های بزرگ در شرق آسیا در طول زمان خود بوده است، حاصل شده است. این حکومت بر اکثر شبه جزیره کره، منطقه منچوری، بخش هایی از شرق دور روسیه و مغولستان داخلی را تحت حکومت خود داشت. کره جنوبی در منطقه معتدل شمالی است و عمدتا دارای زمین های کوهستانی است. تخمین زده شده است که حدود 51.4 میلیون نفر جمعیت در مساحتی بیش از 100.363 کیلومتر مربع پخش شده اند.

پایتخت و بزرگترین شهر سئول، با جمعیتی در حدود 10 میلیون نفر است.

باستان شناسی شبه جزیره کره نشان می دهد که، انسان های اولیه از دوران پارینه سنگی در کره ساکن شده اند.

تاریخچه

تاریخ کره با دودمان گوجوسان – چوسان قدیم – در سال 2333 پیش از میلاد توسط پادشاه افسانه ای دانگون آغاز می شود و تا 108 سال قبل از میلاد ادامه داشت تا به دست سلسله چینی هان، از بین رفتند.

بعد از فروپاشی سلسله گوجوسان، سه امپراتوری با نام های بویو، باکجه و دونگایی شکل گرفتند – 108 سال قبل از میلاد تا 57 سال قبل از میلاد. این سه امپراتوری رفته رفته ضعیف شدند تا به بخشی از امپراتوری گوگوریو پیوستند (37 سال قبل از میلاد تا سال 668 میلادی)، قلمرو های این امپراتوری امروزه بخشی از کره جنوبی، کره شمالی، چین و روسیه می باشد.

امپراتوری شیلا، که همسایه گوگوریو و باکجه و گایا بود، در سال 57 قبل از میلاد تاسیس شد و در سال 935 میلادی سقوط کرد، این سلسله در سال 414 میلادی تسلیم گوگوریو شد و 150 سال بعد به گایا حمله کرد و آن را تصرف کرد و در سال 660 میلادی باکجه را نیز تصرف نمود. در سال 668 میلادی موفق به شکست و نابودی سلسله گوگوریو شد و پس از آن موفق به شکست نیروهای چینی تانگ شد و کل شبه جزیره کره را به تصرف خود در آورد و شیلای متحد به وجود آمد.

در سال 901 میلادی در پی تجزیه حکومت شیلا، حکومت گوگوریو جدید شکل گرفت و توانست باکجه را تصرف کند، در سال 918 میلادی بخش وسیعی از کره در اختیار این سلسله قرار گرفت در سال 930 میلادی نام خود را از گوگوریو جدید به گوریو تغییر می دهد. سرانجام در سال 1392 میلادی به وسیله ژنرال ئی سونگ گی، موسس امپراتوری چوسان منقرض می گردد.

امپراتوری چوسان از سال 1392 میلادی تا اکتبر 1897 میلادی بر کره حکومت می کرد و در اواخر حکومت این سلسله بسیار تحت سلطه امپراتوری چین قرار داشت.

امپراتوری کره در سال 1889 تاسیس شد و در پی حمله امپراتوری ژاپن در سال 1910 از بین رفت.

از سال 1910 تا 1945 کره تحت استعمار امپراتوری ژاپن قرار داشت. در سال 1919 حکومت دولت در تبعید کره در پیونگ یانگ شکل گرفت و به مبارزه با استعمار ژاپنی ها پرداخت. ائتلاف این دولت به همراه نیروهای چینی در 1945 منجر به بیرون راندن امپراتوری ژاپن از کره شد. ژاپن که جز نیروهای متحدین بود و جنگ جهانی دوم هم در سال 1945 به اتمام رسید، باعث شد که شوروی در شمال و ایالات متحده در جنوب شبه جزیره کره، به منظور کمک به تاسیس دولت موقت کره، مستقر شوند و قیومیت این کشور را تا برگزاری انتخابات به عهده بگیرند. با اینکه تاریخ برگزاری انتخاب مشخص شد، شوروی از همکاری سرباز زد و یک دولت کمونیست به طور دائم در شمال شبه جزیره، به نام جمهوری دموکراتیک خلق کره – کره شمالی – تاسیس گشت و کره جنوبی به حمایت از ایالات متحده و نیروهای سازمان ملل با نام جمهوری کره تاسیس گشت. هر یک از این دو مدعی مالکیت تمام شبه جزیره بودند.

جنگ بین دو کره، با حمله که نیروهای شمال به جنوب، در سال 1950 آغاز شد. این جنگ سه سال طول کشید و ایالات متحده، چین، اتحاد جماهیر شوروی و چندین کشور را درگیر خود کرد. تحت رهبری نظامی طولانی مدت پارک چانگ هی، اقتصاد کره جنوبی به طور قابل ملاحظه ای رشد کرد و کره جنوبی تبدیل در بین 20 کشور قدرتمند جهان قرار گرفت. حکومت نظامیان در سال 1987 به پایان رسید و کره جنوبی اکنون یک حکومت جمهوری ریاستی است که شامل 17 بخش اداری می باشد.

کره جنوبی کشوری توسعه یافته و با اقتصاد بسیار پیشرفته است.

رتبه 22 شاخص توسعه انسانی در جهان
قدرت منطقه ای در جهان
یازدهمین اقتصاد بزرگ جهان با تولید ناخالص داخلی اسمی در سال 2010
دوازدهمین کشور دنیا از نظر برابری قدرت خرید در سال 2010
رهبر جهانی در بخش های صنعت و فن آوری
پنجمین صادر کننده بزرگ
هشتمین وارد کننده بزرگ در جهان.

اقتصاد صادراتی آن به طور عمده در تولید الکترونیک، خودرو، کشتی، ماشین آلات، پتروشیمی و رباتیک تمرکز می کند.

کره جنوبی عضو سازمان انرژی اتمی، سازمان ملل متحد، UFC، G20، WTO و OECD و یکی از اعضای بنیانگذار APEC و نشست شرق آسیا است.

جغرافیای کره جنوبی

بیش از 70% از این سرزمین کره، کوهستانی است با مناطق شرقی که عمدتا از کوه های ناهموار و دره های عمیق تشکیل شده است. بسیاری از مردم از پیاده روی در دامنه ها و کوه ها بسیار لذت می برند. اکثر رودخانه ها و جنگل های بزرگ در غرب واقع شده اند. خط ساحلی با خلیج ها پر شده است و دارای بالاترین سطح جزر و مد در جهان است. خط ساحلی شرقی دارای بسیاری از سواحل شنی است، در حالی که قسمت غربی عمدتا از لجنزارها و ساحل های سنگی تشکیل شده است.

آب و هوا کره جنوبی

کره دارای چهار فصل مشخص است.

بهار از اواخر ماه مارچ تا اوایل ماه می – اوایل فروردین تا اوایل خرداد
تابستان بسیار گرم و مرطوب از اواسط ماه می تا اوایل سپتامبر – اواخر اردیبهشت تا اواسط شهریور
پاییز از اواسط سپتامبر تا اوایل ماه نوامبر – اواخر شهریور تا اواسط آبان
زمستان بسیار سرد و خشک از اواسط ماه نوامبر تا اواسط ماه مارچ – (اواخر آبان تا اواخر اسفند)

فصل بارانی یا Jangma، در اواخر ماه جولای – اوایل مرداد – شروع می شود و تا اواسط ماه آگوست – اواخر مرداد – ادامه می یابد و اغلب موجب سیل در مناطق کم ارتفاع می شود. در این زمان، در تور کره جنوبی هیچ وقت بدون چتر بیرون نروید!

محیط زیست

در طول 20 سال اول رشد اقتصادی کره جنوبی، تلاش های زیادی برای حفظ محیط زیست صورت گرفت. صنعتی سازی بدون کنترل و توسعه شهری منجر به جنگل زدایی و تخریب تدریجی تالاب ها مانند Songdo شده است.

استراتژی اقتصادی مبتنی بر سبز، یک بازسازی جامع از اقتصاد کره جنوبی است و تقریبا دو درصد از تولید ناخالص ملی کشور را تامین می کند. ابتکار سبز سازی شامل تلاش برای ایجاد شبکه دوچرخه در سرتاسر کشور، انرژی خورشیدی و بادی، کاهش وسایل نقلیه وابسته به نفت، ذخیره منابع در روشنایی روز و استفاده گسترده از فن آوری های سازگار با محیط زیست مانند LED ها در الکترونیک و روشنایی است. این کشور، که در حال حاضر سیمی ترین شبکه اینترنت در جهان است، قصد دارد یک شبکه نسل بعدی در سراسر کشور تولید کند که 10 برابر سریعتر از تجهیزات پهنای باند است تا بتواند مصرف انرژی را کاهش دهد.

مذهب در کره جنوبی

کره تحت تاثیر چهار ادیان بزرگ قرار گرفته است: بودیسم، کنفوسیوس، مسیحیت، و شامانیسم. علاوه بر این، یک مسجد بسیار بزرگ در It'aewon-dong برای مسلمانان وجود دارد. بسیاری از کره ای ها بیش از یک مذهب را دنبال می کنند، زیرا بسیاری از مسیحیان کره ای هنوز هم به دنبال عبادت اجدادی و انجام آیین های بودایی هستند.

زبان کره ای

کره ای، زبان رسمی کره جنوبی است و توسط بسیاری از زبان شناسان به عنوان یک زبان جداگانه طبقه بندی شده است. کره ای به هیچ یک از زبان های چینی وابسته نیست، هرچند که تعدادی از کلمات آن از زبان چینی گرفته شده اند. علاوه بر این، کره ای که در کره جنوبی صحبت می کند از تعداد قابل توجهی از کلمات زبان انگلیسی و دیگر زبان های اروپایی استفاده می کند. مردم کره، از سیستم نوشتاری بومی به نام هانگول استفاده می کنند که در سال 1446 توسط شاه سجونگ ساخته شده است تا جایگزین مناسبی برای سیستم نوشتاری کلاسیک چینی Hanja باشد، که برای یادگیری دشوار بود و با زبان کره ای سازگاری نداشت. کره جنوبی هنوز هم از برخی از حروف های Hanja چینی در حوزه های محدودی مانند رسانه های چاپی و مستندات حقوقی استفاده می کند.

زبان کره ای در کره جنوبی، یک گویش استاندارد به نام سئول دارد. 4 گویش دیگر هم وجود دارد که در اطراف کشور استفاده می شود.

فرهنگ کره جنوبی

کره جنوبی فرهنگ سنتی خود را با کره شمالی سهیم است. اما از زمان تقسیم دو کره در سال 1945، هر کدام فرهنگ جدید معاصری را برای خود دارند. از لحاظ تاریخی، در حالی که فرهنگ کره به شدت تحت تاثیر همسایگان خودش، به خصوص چین قرار گرفته است، با این وجود موفق به ایجاد یک هویت فرهنگی منحصر به فرد شده است که، از همسایۀ بزرگتر آن متمایز است.

این فرهنگ غنی و پر جنب و جوش، با داشتن 19 میراث فرهنگی ناملموس یونسکو و داشتن 12 سایت میراث جهانی، سومین کشور از لحاظ میراث فرهنگی در جهان است. وزارت فرهنگ، ورزش و گردشگری کره جنوبی به طور فعالانه، هنرهای سنتی و همچنین اشکال مدرن، از طریق برنامه های تامین مالی و آموزشی تشویق و تقویت می کند.

صنعتی شدن و شهرنشینی کره جنوبی تغییرات زیادی در نحوه زندگی مردم کره داشته است. تغییر وضعیت اقتصادی و شیوه زندگی موجب تمرکز جمعیت در شهرهای بزرگ، به ویژه پایتخت - سئول شده است، که خانواده های چند نسلی در ان زندگی می کنند. تحقیقات Euromonitor در سال 2014، نشان داد که مردم کره جنوبی در مقایسه با سایر نقاط جهان، الکل بیشتری مصرف می کند.

برای خرید بلیط هواپیما به مقصد کره جنوبی کلیک کنید.

مطلب پیشنهادی: درباره فرهنگ کره جنوبی چه چیزهایی را نمی دانید؟

آشپزی کره ای

آشپزی کره ای، Hanguk Yori یا Hansik، در طول قرن ها تغییرات، اجتماعی و سیاسی تکامل یافته است. مواد تشکیل دهنده و غذاها به واسطه استان متفاوت است. بسیاری از غذاهای منطقه ای وجود دارد، که در سرتاسر کشور با تغییرات زیادی در حال گسترش و توسعه هستند. آشپزخانه سلطنتی کره، اقدام به جمع آوری تمامی راه و روش ها و نکات مربوط به تهیه غذاها و مواد اولیه برای پخت غذا برای خانواده سلطنتی، نمود.

غذاهای کره ای عمدتا بر پایه برنج، نودل، توفو، سبزیجات، ماهی و گوشت است و به طور زیادی از روغن کنجد در ان استفاده می شود. غذاهای کره ای سنتی، بیشتر به خاطر غذاهای جانبی آن مورد توجه است:

Banchan - 찬: که برنج دانه کوتاه بخار پز شده است، هر وعده غذا با تعداد زیادی از بانچان همراه است.

김치 - کیمچی: نوعی خوراک تخمیر شده سنتی کره ای، که از سبزیجات (کلم چینی و فلفل قرمز) و ادویه جات گوناگون می باشد. معمولا در هر وعده غذا سرو می شود و یکی از بهترین غذاهای شناخته شده کره ای است.

Doenjang - 된장 ، یک مخمر تشکیل شده از خمیر سویا، سس سویا، نمک، سیر، زنجبیل است.

Gochujang (고추장) : خمیر داغ فلفل قرمز است.

Bulgogi - 불고기: گوشت گاو کبابی.

Gimbap -김밥 و Tteokbokk - 떡볶이: یک میان وعده تند است که شامل کیک برنج با چاشنی Gochujang است.

سوپ ها نیز بخشی مشترک از وعده غذایی کره ای هستند و به عنوان بخشی از غذای اصلی سرو می شوند، به جای اینکه در آغاز یا پایان غذا باشد.

سوپ Guk (국) اغلب با گوشت، صدف و سبزیجات پخت می شوند.

سوپ Tang (탕؛ 湯) دارای آب كمتری دارد و اغلب در رستوران ها سرو می شود.

نوع دیگر ، Jjigae - 찌개 نوعی خورشت است که با فلفل قرمز چاشنی زده می شود و باید خیلی خیلی داغ سرو شود.

کره، اولین کشور در بین کشورهای آسیایی است که، در استفاده از چاپستیک فلزی منحصر به فرد است. چاپستیک های فلزی در سایت های باستان شناسی گوگوریو کشف شده است.