در قطر فرو رفته در سنت های باستانی اش، شما می توانید به یادگیری پیشه باستانی تربیت پرنده شکاری بپردازید، به تماشای مسابقه شترها در سراسر بیابان بپردازید و سوار بر قایق های چوبی سنتی dhows به دل آب بزنید. اما در این کشور که به سرعت در حال توسعه است، با پایتخت دوحه، که یک شهر جهانی در حال ساخت، به لطف چشم انداز مدرن آسمان خراش هایش، موزه هنر اسلامی بی نظیرش، بازاچه های سنتی و بسیار زیبایش، و هنرهای تازه اش و صحنه های آشپزی اش است. در هر روزی که می توانید در مجموعه ای از رستوران های سطح بالا غذا صرف کنید، سپس به تماشای خورشید از روی تپه های ماسه ای که به نظر می رسد از یک قصه افسانه ای سرچشمه می گیرد، بپردازید.
با ما در تور قطر همراه باشید!
تــــاریخــــچه
ســاکنــان اولیــه
در مستندات تاریخ قطر، به گفته هرودوت، مورخ یونانی قرن پنجم، دریانوردان کنعانی ساکنان اصلی کشور قطر بودند. اما با اینحال قطر چیزی بیشتری از حدس و گمان تاریخی است. اگر چه شواهدی وجود دارد که ثابت می کند که شبه جزیره قطر 4.000 سال قبل از میلاد ساکنانی داشته است؛ سرنیزه های ساخته شده از سنگ چخماق، کوزه های شکسته سفالی (در موزه ملی)، قبرهای تپه ای در نزدیکی اُم السلال محمد و کنده کاری های روی صخره های جبل الجساسیه و ... باعث می شود که این شبه جزیره به طرز شگفت آوری آنقدر کوچک، برای نشان دادن دودمان باستانی خود باشد.
به عنوان مثال: الزباره را در نظر بگیرد: بطلمیوس، جغرافی دان معروف یونانی، «قطرا – Qatara» را در نقشه جهان عرب آورده است. اما به احتمال زیاد مربوط به بندر الزباره، که اصلی ترین بندر قطر در قرن نوزدهم می باشد، مربوط باشد. قلعه الزباره، یکی از چندین قلعه در قطر می باشد که اخیرا و در سال 1938 در قطر ساخته شده است. در برخی از حفاری های قرن نهم در پایین خط ساحلی، خرابه هایی از یک مکان به اندازه یک شهر با دو مسجد و یک قلعه که، بیانگر وجود زندگی در قرن های قبل می باشد. بیابان های اطراف این شهر، باعث در خاموشی رفتن آن در طول تاریخ شده است و باعث شده است که در تاریخ حضور خیلی قوی نداشته باشد.
در واقع، آنچه در مورد تاریخ قطر قابل توجه است، آن چیزی نیست که از خودش به جا گذاشته است، بلکه هر نشانه ای محو قابل مشاهده از شش هزار سال تکامل انسانی در آن است. تاریخ قطر، از بسیاری جهات، تاریخ بدویان – بادیه نشینان است، که سرزمین را پیموده اند و از خود اثری به جا نگذاشته اند جز رد پاهایشان که آن هم در طوفان های شن از بین رفته است و تنها چیزی که باقی مانده است خاطرات به جا مانده از آنها می باشد. به همین ترتیب، فهمیدن تاریخ قطر در بین مردم محلی و زنده آن بسیار راحت تر از گشتن بین ارواح آنان است. برای مثال، به دیدن مسابقه شترها در شحانیه بروید، در بازارچه های دوحه شاهین خرید و فروش کنید، در قهوه خانه های شهر به گرمی پذیرایی شوید، در خور العدید به کمپ ها بروید و در تپه های شنی با ماشین و شتر سیاحت کنید.
اسناد نشان می دهد که قطر نقش مهمی در گسترش زود هنگام اسلام، از طریق ساخت ناوگان دریایی که برای حمل و نقل رزمندگان جهاد مقدس بود، نقش داشت. با این حال، نقش اسلام در زندگی مردم آن دوران در قطر بیشتر از هر چیزی دیگر واضح و معلوم است. حتی پرتغالی هایی که در هر کشوری در حوزه خلیج فارس قلعه داشتند، تنها در سواحل قطر مانند بازرگانان کارت بیزنس خود را برای ارتباط بیشتر به جا گذاشتند. ترک ها در قرن شانزدهم به بیرون راندن پرتغالی ها کمک کردند و به مدت 4 قرن و توسط حکومت عثمانی (و حکومت محلی شیوخ) به قطر حکم راندند. حتی آمد و رفت همچین امپراطوری عظیمی به داخل قطر، اثر زیادی به تاریخ و سنت های قطری نذاشت، چه از لحاظ تشبیه و چه از لحاظ فیزیکی.
سلسله آل ثــانــی
آل خلیفه (خانواده حاکم فعلی بحرین) کنترل بسیاری از نقاط شبه جزیره را تا زمانی که در اواسط قرن 18 میلادی خاندان آل ثانی، کنترل کل شبه جزیره را تا به امروز به دست گرفت. آل ثانی شاخه ای از قبیله باستانی بنی تمیم از مرکز عربستان است که تصور می شود که از طریق وادی گیبرین در بخش جنوبی نجد، وارد قطر شدند. در اصل آنها عشایر بادیه نشین بودند، اما پوشش گیاهی پراکنده نواحی این منطقه آنها را به سمت مناطق ساحلی شبه جزیره اطراف الزباره، که در آن آنها برای به صید ماهی و مروارید مشغول بودند، هدایت کرد. نخستین امیر آل ثانی، شیخ محمد بن ثانی، در اواسط قرن نوزدهم، پایتخت خود را در ال-بیادا تأسیس کرد، در نتیجه، پایه های مدرن دوحه را بنا نهاد. او در سال 1867 با امضای پیمانی با بریتانیا موقعیت خودش را در برابر دیگر قبایل محلی قوی تر کرد. در سال 1872، دومین امیر آل ثانی به نام جاسم، طی معاهده ای با ترک ها، اجازه داد که آنها یک قلعه در دوحه بنا کنند – قلعه دوحه. ترک ها توسط امیر سوم آل ثانی، شیخ عبدالله، به دلیل اینکه وارد جنگ جهانی اول و در جبهه مقابل بریتانیا قرار گرفتند، طرد شدند (که در قصری زندگی می کرد که اکنون موزه ملی است). بریتانیا هم در قبال این حرکت قطر، قول محافظت از قطر را در برابر نیروهای متهاجم خارجی در قبال اینکه قطر با هیچ قدرت خارجی بدون اجازه بریتانیا معامله نکند، را داد. این پیمان تا زمان اعلام استقلال در 1 سپتامبر 1971 برجا ماند.
تاریخ قطر از دوران جنگ جهانی دوم تا پایان قرن بیستم به عنوان یک افسانه به نظر می رسد. زندگی در قطر، حتی قبل از فروپاشی بازار مروارید در دهه 1930، با فقر، سوء تغذیه و بیماری گسترده شناخته شده بود. از هنگام ورود حفاران نفت و تاسیس سازمان نفت خام قطر در سال 1935 تا شرکت نفت و گاز دولتی قطر (QGPC) در این روزها، نشان از شروع یک دنیای متفاوت و جدید بود، حتی با وجود اینکه جنگ جهانی دوم تولید نفت را برای 10 سال با تاخیر مواجه کرد. با وجودی که در مقیاس نسبی عظیم نیست، درآمد نفت بلافاصله جمعیت کوچک و فقیر خودش را به یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا تبدیل کرد.
اولین مدرسه در قطر در سال 1952 تاسیس شد و اولین بیمارستان مجهز در سال 1959 تاسیس شد، که شروعی بر راه اندازی سرمایه گذاری طولانی مدت در مدرنیزه کردن کشور بود. بیشتر این پیشرفت ها تحت رهبری برادرزاده شیخ عبدالله به نام خلیفه بن حمد ثانی و در طی 15 سال، بسیاری از وزارتخانه های کشور، که شامل وزات امور خارجه، نفت، و پلیس و ... بود. در 22 فوریه 1972 خلیفه بن حمد ثانی در یک کودتای سیاسی خویشاوندان خود را برکنار کرد. یکی از اولین حرکاتی که وی انجام داد، تنبیه شدید خانواده سلطنتی و مقابله با گستاخی های آنان بود. دوران حکومت او یکی با از ثبات ترین و مرفه ترین دوران قطر را به ارمغان آورد.
قطر امروزی
در ماه ژوئن سال 1995، شیخ خلیفه به عنوان امیر در حالی که در تعطیلات در سوئیس بود، توسط پسرش حمد به طور غیر منتظره جایگزین شد. از زمان تصویب قدرت، امیر محبوب جدید، مدرنیزاسیون کشور را از طریق اصلاحات سیاسی و نهادی تسریع کرده است. اینها شامل اجازه دادن به زنان برای رانندگی و رای دادن، تشویق برای تحصیل کردن، تمرین و یادگیری باز کردن فضای کشور برای توریسم می باشد.
در سال 2001 قطر میزبان کنفرانس سازمان تجارت جهانی شد و توسعه عمده در قالب هتل ها و زیرساخت ها برای پانزدهمین دوره بازی های آسیایی در سال 2006 انجام شد.
قطر عضو سازمان ملل متحد، سازمان کشورهای صادر کننده نفت (اوپک)، اتحادیه عرب، صندوق بین المللی پول (IMF) و بانک جهانی و شورای همکاری خلیج فارس (GCC) است.
به همین ترتیب، در فضای 70 ساله، قطر از ناشناس بودن در گذشته خود بیرون آمده است و تبدیل به یک نیروی منطقه ای می شود. بناهای تاریخی این دستاورد، به صورت نمادین در زیرساخت های مدرن این کشور و برنامه های رفاه اجتماعی آنها یافت می شود.
اما همچنین شاید برای اولین بار در تاریخ خود، آنها نیز به لحاظ ظاهری و فیزیکی، در یک حلقه رو به رشد و پیشرفت قرار دارند، و در حوادث برجسته ای مثل بازی های آسیایی 2006، قهرمانی در جام ملت های آسیا 2019 و میزبانی مسابقات جام جهانی فوتبال در سال 2022 حضور دارند.