سریلانکا؛ گوشواره هندوستان

سریلانکا، که رسما جمهوری سوسیالیست دموکراتیک سریلانکا است، جزیره ای در جنوب آسیا است که در جنوب غربی بنگال در اقیانوس هند و از جنوب شرقی به دریای عرب واقع شده است. این ناحیه از شبه قاره هند توسط خلیج Mannar و تنگه Palk جدا شده است. پایتخت قانون گذاری شهر سیاسی سری جایاواردنپورا کوته یا کوته می باشد و بزرگترین شهر که شهر تجاری نیز می باشد، کلمبو است.

تاریخ ثبت شده در سریلانکا در حدود 3،000 سال است. شواهد نشان می دهد که انسان های ماقبل تاریخ در حدود 125،000 سال قبل در سریلانکا می زیستند. این کشور میراث فرهنگی غنی دارد و اولین نوشته های بودایی شناخته شده سریلانکا، Pāli Canon است که مربوط یه قرن 29 قبل از میلاد می باشد. موقعیت جغرافیایی و بندرهای آب عمیق آن از زمان راه ابریشم باستانی به تا زمان راه های دریایی مردن امروزه، دارای اهمیت زیادی است.

در کنار مالدیو، سریلانکا یکی از تنها دو کشور آسیای جنوبی است که شاخص توسعه انسانی بالا دارد و بالاترین درآمد سرانه در میان کشورهای آسیای جنوبی را دارا می باشد. قانون اساسی سریلانکا بودیسم را در درجه نخست قرار می دهد، اگر چه آن را به عنوان یک دین رسمی نمی شناسد. دین بودیسم در قانون اساسی سریلانکا امتیاز ویژه ای دارد.

این جزیره، خانه بسیاری از فرهنگ ها، زبان ها و قومیت ها است. اکثریت مردم از نژاد سینهالی هستند، در حالی که تامیل ها اقلیت بزرگی را تشکیل می دهند، نیز نقش مهمی در تاریخ جزیره ایفا می کنند. قوم های مورها، بورگرها، مالایی ها، چيني ها و قبایل ودا – بومیان اولیه که ساکن اصلی این جزیره بودند و در جنگل های آن زندگی می کردند – نيز گروه هاي مستقر در جزيره هستند.

جغرافیای سریلانکا

سریلانکا، زمانی بخشی از جنوب غربی گوندوانا بود – ابر قاره ای که تا 140 میلیون سال پیش وجود داشت و بعد از تقسیم شدن به آفریقا، اقیانوسیه، آمریکای جنوبی، قطب جنوب و بخشی از شبه جزیره هند تبدیل شد.

سریلانکا در اصل بخشی از سرزمین وسیع Deccan بوده است که به ماداگاسکار متصل شده است. این جزیره در 700 هزار سال گذشته حداقل 17 بار به هند متصل شده و از هند جدا شده است.

آب و هوای سریلانکا چطوریه؟

سریلانکا، عملا در مرکز اقیانوس هند قرار دارد و از این رو دارای آب و هوایی آن و فرهنگ آن با سه قاره اطراف خودش در ارتباط است. باد‌های

موسمی، نیمه جنوبی جزیره دارای پوشش گیاهی سرسبز و شاداب است ولی نیمه شمالی آن، یک منطقه خشک است.

بسیاری از مناطق – تقریبا همه آن - سریلانکا با سواحل شنی و تالاب های کوچک و نامنظم است. مناطق ساحلی به یک دشت ساحلی مسطح، که به آرامی به قله کوهستانی منطقه مرکزی و جنوبی می رسد. در میان این کوه ها، دره های عمیق و باریک زیادی وجود دارد. تقریبا 40 درصد از زمین های این جزیره با جنگل های انبوه پوشیده شده است.

بر خلاف بسیاری از دیگر مقصدهای آسیایی، سریلانکا می تواند ادعا می کند که یک مقصد تعطیلات سالانه است. شما فقط باید بدانید که کدام طرف جزیره برای ماه مورد نظر شما مناسب سفر کردن است.

بدون شک، نقطه شروع در هنگام برنامه ریزی سفر برای سریلانکا درک دو فصل موسمی بارانی است. بین ماه می و سپتامبر – اوایل اردیبهشت تا اوایل مهر، بادهای موسمی جنوب غربی باران را به قسمت جنوب غربی سریلانکا می آورد، در حالی که فصل خشک در این منطقه از ماه دسامبر تا سپتامبر – اوایل آذر تا اوایل فروردین ادامه دارد.

در مناطق ساحلی شمال و شرق کشور، آب و هوا تحت تاثیر بادهای موسمی شمال شرقی قرار می گیرد که بین ماه های اکتبر و ژانویه – اوایل مهر تا اوایل بهمن باد و باران خواهد بود، و بین ماه های می تا سپتامبر – اوایل اردیبهشت تا اوایل مهر آب و هوا خشک خواهد بود.

در ماه اکتبر و نیمه اول ماه نوامبر – اوایل مهر تا اواخر آبان، زمانی که باران و رعد و برق در سراسر جزیره رخ می دهد، یک دوره بارندگی در بین این دو فصل خواهیم داشت. این به دلیل نزدیک شدن به ماه دسامبر است، و در نیمه دوم ماه نوامبر آب و هوا بسیار معتدل و مساعد می شود.

همانند بسیاری از کشورهای جنوب شرقی آسیا، دوره ای از دسامبر تا اواسط آپریل – اوایل آذر تا اواخر فروردین، فصل بهار بهترین فصل برای مسافرت به سریلانکا محسوب می شود. البته خارج از این دوره سفر کردن به سریلانکا هم مزایایی از نظر مالی دارد و هم اینکه تعداد گردشگران در سریلانکا پایین تر است.

رودخانه های کوتاه و باریک در ارتفاعات مرکزی افزایش می یابد؛ مهمترین آنها عبارتند از رودخانه های Kala، Kalu، Kirindi و Yan.

جغرافیا و فرهنگ سریلانکایی

بادها بر فرهنگ انسانی نیز تأثیر می گذارند. همین بادها باعث می شوند که مهاجران و تاجرها از طریق مسیرهای تجاری جنوب، به کشورهای مختلف سفر کنند. افراد خارجی که به این جزیره سفر کرده اند، با دیدن طیف وسیعی از ساحل ها، دشت ها و کوه ها و ... در همین جزیره ساکن شدند و تمدن های مختلف و متفاوتی را به وجود آوردند. بازرگانان سریلانکا را به عنوان منبع مروارید، جواهرات، ادویه جات و چای می دانند و بازدید کنندگان برای قرن ها با زیبایی و تنوع زیاد این جزیره هیجان زده شده اند.

سرزمین های وسیع جنوب آسیا که به شمال آسیا می رسیدند، به شدت تحت تأثیر فرهنگ سریلانکا در گذشته بوده و امروزه نیز از آن تاثیر می گیرند. از دیدگاه یک فرد بیگانه، برخی از جنبه های اصلی جامعه سریلانکا -- زبان، قبیله، ساختار خانواده -- انواع مختلفی از تمدن هندی هستند. و از منظر ساکنین جزیره، نفوذ هند تنها بخشی از فرهنگ را به خود اختصاص داده است و فرهنگ های زیادی به سمت این جزیره آمده است که مردمان این جزیره این تاثیرات را جذب و تمدن خود را ساخته اند.

طبیعت سریلانکا

سریلانکا یکی از 25 نقاط تنوع زیستی، در جهان است. اگر چه این کشور نسبتا کوچک است اما دارای بیشترین تراکم تنوع زیستی در آسیا است. نسبت قابل توجهی از گونه ها در میان گیاهان و جانوران آن دیده می شود؛ 27% از 3،210 گیاه گلدار و 22% از پستانداران بومی حود سریلانکا هستند. سریلانکا 24 سایت حفاظتی حیات وحش را اعلام کرده است که به طیف گسترده ای از گونه های بومی مانند فیل ها آسیایی، پلنگ- گربه وحشی، خرس های تنبل، لوریس کوچک منحصر به فرد، انواع آهوهای کوهی، میمون های بنفش رنگ، گراز وحشی در معرض انقراض، جوجه تیغی و پولک پوست هندی را در برمی گیرد.

چشم گرد یا لوریس، تنها در سریلانکا و جنوب هند یافت می شود، که از نژاد Lemurs ماداگاسکار است. اتصال به هند منجر به مشترک بودن گونه های جانوری، به عنوان مثال ماهی های آب شیرین و گاومیش های سریلانکا (Bibos sinhaleyus) و شیر (Panthera leo sinhaleyus) که اکنون منقرض شده اند.

پارک ملی Yala در تور سریلانکا

پارک ملی Yala در جنوب شرقی از گله فیل ها، آهوهای کوهی و طاووس ها محافظت می کند. پارک ملی Wilpattu در شمال غربی، بزرگترین پارک ملی سریلانکا، زیستگاه بسیاری از پرندگان آبی مانند لک لک ها، پلیکان ها، اکراس ها (نوعی لک لک) و spoonbills (کفچه نوک) را حفظ می کند. این جزیره دارای چهار منطقه زیست کره حفاظت شده است: Bundala، جنگل حفاظت شده Hurulu، Kanneliya-Dediyagala-Nakiyadeniya و Sinharaja. جنگلی Sinharaja، شامل 26 پرنده بومی و 20 گونه از حیوانات و پرندگان مخصوص جنگل های بارانی، از جمله malkoha صورت قرمز، کوکو نوک سبز و قورباغه آبی سریلانکایی است.

در مدخل ورودی رودها به ساحل دریاها، زیستگاه بومی درختان مانگرو می باشد؛ مثل رود Maduganga.

قسمت های ساحلی دریا هم زیستگاه های طبیعی صخره های مرجانی هستند، به عنوان مثال تپه دریایی Bar. خلیج Mannar، منبع اصلی مروارید و زیستگاه حلزون، خیار دریایی و علف دریایی می باشد.

فرهنگ سریلانکا

سریلانکا یکی از معدود کشورهایی است که تنوع فرهنگی بسیار وسیع و غنی دارند. این فرهنگ خود به خود، بسیار منحصر به فرد است و در نتیجه به هویت سریلانکا کمک می کند. فرهنگ سریلانکا، شامل بسیاری از آداب و رسوم است که تاریخ آن بیش از 2000 سال پیش می رسد که از، نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. مهمترین ویژگی تور سریلانکا جشنواره های رنگارنگ آن است که یکی از جاذبه های اصلی گردشگری است. دین نقش مهمی در شکل گیری فرهنگ و سنت های سریلانکا ایفا می کند.

فرهنگ سریلانکا اغلب با استفاده از هنر، معماری، مجسمه ها و حتی غذا منعکس می شود. برخی از مردم می گویند که سریلانکا دارای یک فرهنگ متعارف است که به وضوح تحت تاثیر ادیان برجسته غالب کشور مانند بودایی ها، هندوها، اسلام، و غیره است. شیوه زندگی در سریلانکا بسیار ساده و پر از فروتنی و شادی است و این یکی از دلایلی است که، باعث می شود سریلانکایی ها حس بسیار خوبی در قدرانی کردن از ساده ترین نعمت های خود، داشته باشند؛ همانند طبیعتی که دارند.

یکی از ویژگی های اصلی فرهنگ سریلانکا؛ نفوذ هند و اروپا است. از آنجا که اغلب پادشاهان سریلانکا با شاهزاده خانم های هند ازدواج کردند، فرهنگ هندی را به خود جذب کردند اما هنوز هم هویت سریلانکایی منحصر به فرد خود را، حفظ می کنند. نفوذ اروپا نتیجه تهاجم هلند و پرتغال و در نهایت بریتانیا بود. مهمانداری همچنین یکی از ویژگی های برجسته فرهنگ است، و باعث شده است که سریلانکا یکی از کشورهای مهمان نواز در جهان باشد.

کلمه کلیدی: بلیط هواپیما

هنر و صنایع دستی در سریلانکا

بسیاری از اشکال هنر و صنایع دستی سریلانکا از فرهنگ طولانی و پایدار بودیسم الهام می گیرند که به نوبه خود سنت های منطقه ای و محلی فراوانی را جذب و پذیرفته است. در اکثر موارد، هنر سریلانکا از باورهای مذهبی منشا می گیرد و در بسیاری از اشکال مانند نقاشی، مجسمه سازی و معماری به نمایش در می آید. یکی از مهمترین جنبه های هنر سریلانکا، غارها و نقاشی های معبد مانند نقاشی های آب رنگ در Sigiriya و نقاشی های مذهبی در معابد Dambulla و معبد دندان در Kandy یافت می شود. دیگر آثار معروف هنری تحت تاثیر فرهنگ بومی و همچنین مهاجران خارجی قرار گرفته اند. به عنوان مثال، صنایع دستی چوبی سنتی و سفال های خاک رس در اطراف مناطق تپه ای یافت می شود.

آشپزی سریلانکایی

اگرچه غذای سریلانکا با غذاهای جنوب هند همخوانی دارد، اما در روش آشپزی و دستور پخت هنوز هم به روش خودش عمل می کند.

در طول سال ها استعمار و نفوذ فرهنگی از کشورهای دیگر، سریلانکا فرهنگ غذایی خود را، معجونی از انواع ادویه ها و غذاهای خوشمزه اقتباس کرده است.

چند مورد در رابطه با غذای سریلانکا را می توان، با اطمینان گفت: سریلانکایی ها کاملا ادویجات را دوست دارند، غذایی را دوست دارند که طعم ادویه هایش در دهان به چشم بیاید، و بیشتر آنها غذاهای سرخ شده و بسیار خوشمزه ای را دوست دارند. هر چه که در سریلانکا بخواهید بخورید، واقعا برای شما هیجان انگیز خواهد بود.

سریلانکا، جزیره ای با آب و هوای گرمسیری، نارگیل و ماهی در آشپزی سریلانکا یکی از مهمترین اجزای آن است. ماهی به همراه ادویه کاری است، و نارگیل به صورت های مختلف، مواد تشکیل دهنده اصلی در آشپزی سریلانکا است.

برنج و ادویه کاری اقلام اصلی هستند، هرچند انواع مختلف نان هم، بسيار معمول هستند.

به سریلانکا بروید و برای خودتان paratha سفارش بدهید.